Zonder jou

Soms
Dringt het zomaar
Ineens
Keihard tot me door
Jij bent weg

Niet dat ik dat
Niet weet
Diep van binnen
Wist ik het meteen
Jij zou gaan

Maar de snelheid
Onomkeerbaar
In drie weken tijd
Van verward en onvast
Naar liggend wachten

Jouw overgave
Accepteren en neerleggen
Je laatste anekdotes
Totdat je zweeg
Je kon niet meer

Het was op

Hoe kon het klaar zijn
Wat hadden wij gemist?
Maar vooral wie
Hoe konden wij verder
Zonder jou

Als je hoofd het snapt
Het een plekje geeft
Maar je ziel, je hart
Het niet kan bijhouden
Dat het je nog steeds overvalt

Lieve papa
Je bent er niet meer
Niet langer jouw stem
Rustige aanwezigheid
Luisterend oor

Jouw grapjes
De flauwe onhandige
Je opgewekte zijn
Maar ook je eenzaamheid
Ik voel haar soms voor twee

Jij zat in mijn team
Was mijn trouwste supporter
Mijn fan, zo trots op zijn dochter
Nu moet ik mezelf leren koesteren
En maak ik de grapjes

Toch ben ik niet alleen
Al voelt mijn hart soms anders
Je was zo trots op mij
En op mijn kinderen
Je was een bovenste beste opa

Ik huil om wat ik voor lief nam
Jouw vanzelfsprekende aanwezigheid
Die achteraf gezien
Nooit vanzelfsprekend is geweest

Jouw waarde, Jouw toegift
Je blijheid, je grapjes
Je stabiele trouwe zijn
Je wordt niet vergeten

Na twee jaar rouwen
Missen met aandacht
Ontelbare tranen
En kramp in mijn hart

Voel ik ook blijheid
Jouw geintjes en zonneschijn
Heb je over ons uitgestrooid
Mijn broers en ik
Wij zijn jou ook

Jij leeft rustig verder
Op een andere manier
Een nieuwe wijze
In hoofden en harten
En in de natuur

De rode wouw
Of was het een buizerd
Zomaar cirkelend boven mij
Precies op het moment
Dat ik aan jou dacht

Je toont je regelmatig
In vogels, vlinders, woorden
Je waakt met ons mee
En dat troost me

En toch lieve pa
Had ik zo graag
Nog tegen je gezegd
Dat ik je zo mis
En dat je nooit vanzelfsprekend was

Jij was de zon in ons leven
De lach en nu de traan
Maar ook van geluk
Dank voor wie je was
En altijd zal blijven

Mijn papa

Nienke, 4 augustus 2024, @Missnienox