Hi! Ik ben de nieuwe blogger. Een toffe harige gast die zichzelf heeft uitgenodigd voor één keertje. Graag vul ik dit blog met evidente wetenswaardigheden en kennis van de straat. De baas weet van niets en jullie vinden het vast niet erg. Hoop ik. En anders krijg ik straks de wind van voren en een straatverbod. Gelukkig kan ik tegen een stootje, dus lees en huiver mee.
Foto: Frenjamin Benklin
Bloggen is een makkie
Tenminste dat idee krijg ik als ik de baas zie typen. Hoe ik dat weet? Ik lig al de hele tijd sinds haar website live is verdekt opgesteld op de laptoptas. Uiteraard mag ik niet op tafel, maar achter een scherm op een tas, dat telt niet echt. Toch? Bloggen is schrijven en delen en hopelijk een beetje leren en inspireren. Nou ik ben reuze wijs en heb veel te melden.
De baas is druk en ik ben meester in slimme streken
Eigenlijk is ze niet eens de baas, dat is de dochter namelijk. Maar de dochter is ook wel eens weg naar haar pa en daarom ben ik altijd met de baas. Daarnaast ben ik net een hondje, ik volg haar overal en hoor en zie alles. Vandaar dat ik haar opmerkingen opving over gastbloggers op donderdag. Niet dat ze aan mij dacht en daarom heb ik gewoon haar laptop gehackt.
Voor één keertje de held zijn en de baas
Dat leek me toch zo heerlijk! Ik was namelijk lange tijd het kitten en de vervanger van DE KONING. Je weet wel, (zie korte verhalen - De koning) die onvervangbare grote goedzakkerige wit met rode superkater, zo’n type waar niemand met een pels tegen op kan. Daarom besloot ik een ander karakter aan te nemen. Niks niet grappig en trouw volgend, nee: eigengereid en onvoorspelbaar. Wil je de foto’s zien van toen ik een scheetje van een kitten was? Dan heb je pech, want ik ben ook de baas van het beeldmateriaal.
Een forse kerel van negen maanden met de gefocuste blik fier vooruit
Ik houd niet van sentimenteel gedoe en kan niet wachten op de dag dat ik officieel volwassen ben. Al vind de baas mij soms nog wat baby-achtig, want ik ga alleen toiletteren op de bak, ik kom er speciaal voor binnen en ik ben bang voor de bejaarde hond van de oudjes. Als tegenreactie heb ik me ontwikkeld tot onvoorspelbare benenbijter, handenkrabber en gewoonweg alles dat beweegt lekker aanvallen. Gewoon omdat het kan.
Foto: Jane Stroebel
Het wilde dier in mij neemt het graag over
De baas dacht dat de ballenbar wel zou helpen en mij klein zou krijgen. Minder testosteron en meer lieve kater-eigenschappen….dream on! Ik heb er persoonlijk voor gezorgd dat er niets in mijn gedrag is veranderd. Bijten zonder waarschuwing, panty’s aan mijn nageltjes haken en planten uitgraven. Maar ‘s morgens ben ik hetzelfde kleine kitten gebleven waar ik ooit mee startte. Muiszacht leg ik mijn pootje zonder nagel op de baas haar wang of hals en ik heb dan heel veel knuffels te geven. Daarna brei ik er een eind aan met een maai.
De vele voordelen van ongevraagd gastblogger zijn
Lekker zelf weten wat je schrijft, mooie frases jatten van de baas, passende stockfoto’s uitzoeken zodat je hier eindelijk beelden ziet waar je wat aan hebt. Geen geneuzel over de liefde, werk of levensgelukkige zaken. Wauw! Dit bevalt me eigenlijk best, al is het jammer dat ik niet officieel groen licht heb gekregen en dat gaat zich natuurlijk wreken. Iets met de etensbak en de slaapkamerdeur op slot.
Foto: Rana Sawalda
Zie mijn blog als een daad van liefde
Want de baas is druk met werk, persoonlijke zaken en de voorraadkast vullen. Zaterdag komt ze met een heftig verhaal dus daar ging ook wat tijd in zitten. Redigeren, bijschaven en het artikel SEO-proof maken. Ja, ik weet er alles van, niets mis met mijn vleermuisoren. En nee, ik ben geen narcist, ik ken mijn kwaliteiten gewoon goed. Wij katten zijn niet zo onzeker als mensen, we doen gewoon wat we willen en zijn daarbij zo mindful als wat.
Nu ik hier toch ben: zijn er nog leuke kattendames?
Ik maak direct maar even gebruik van dit podium, want eigenlijk ben ik wel toe aan vaste verkering. Alle intelligente knappe en grappige poezenbeesten mogen zich melden. Je kunt me vinden bij struik 35 op het pleintje bij de speeltuin. Meestal speel ik daar een partijtje schaak met de buurtkaters, maar daar ben ik nu wel een beetje klaar mee. Mijn bejaarde huisgenote Mimi wordt zo langzamerhand ‘schijtziek’ van mij en daarom plaats ik deze advertentie.
Als laatste een paar tips voor andere pluimstaarten en voor jullie, lieve lezers
Broeders en zusters, spring niet ongevraagd in nekken of braak niet op de bank. Kotsen doe je beter in een onopvallend hoekje. Dat geeft het minste gelazer met de baas. Doe lief tegen elkaar en blijf uit iemands persoonlijke zone. Gewoon even vragen of wachten op groen licht. En probeer niet wat ik nu doe, want dan ben ik bang dat jij het beter doet dan ik. Want het schrijven van een blog is misschien een makkie, maar jullie, menselijke lezers, bepalen uiteindelijk of het wat is.
Weet je – ik wil het niet weten – ik ga nu lekker tukken en haarballen sparen
Een warme poot van een toffe gastblogger! Was getekend @Buckie Starbucks***
P.S. Heb je zin om vreselijk flauw te lachen, neem dan eens een kijkje bij de volgende blogs:
4 blunders + wat je ervan kunt leren
Reactie plaatsen
Reacties