Vaarwel lieve oldtimer

@Ryan de Hamer

Daar was je dan, Roodkapje

Ja, jouw naam was Roodkapje, naar één van mijn favoriete sprookjes. Het verhaal over een meisje dat ik zelf een beetje was, die van de bloempjes, stiekem van het pad dwalen, de boze wolf en de lieve grootmoeder. De auto die ik vóór je had (met de bijnaam ‘olieboot’ qua bouwjaar – denk fikkende motor op de snelweg en roestrot in de deur) had ik ook flink wat jaartjes rondgereden. Volgens mij had ik hem zelf geen naam gegeven en dat brengt ongeluk.

Mijn eerste échte auto

Uiteraard was je een Nissan Micra - de tweede op rij en ik kreeg je cadeau! Mijn lief van heel lang geleden reed Olieboot naar Zeeland (want zo kon het niet meer) en bracht jou naar mij. Wat was je jong en jeugdig, met weinig kilometers op de teller (87.000) en glansde je prachtig rood. What’s in a name, Roodkapje? Met je 1.3 power reed ik je rond met de vlam in de pijp en je was 5-deurs. En je had airco, vette muziekboxen en een sportieve uitvoering.

@Missnienox 2023

Nissan Micra - auto met karakter

Je flirtte met je ronde vormen met de Engelse taxi, het was liefde op het eerste gezicht. Laat me even uitleggen dat ik je wel zelf had uitgekozen, want ik heb geen interesse in nieuw maar wel in unieke uitstraling. Geen bejaarde modellen of kleuren voor mij, ik wil een auto met karakter. Hoewel, jouw vorige eigenaar was zeer bejaard en alle kleine deukjes in jou kwamen door haar. Ik hield je gelukkig alle jaren bij elkaar. 

Jij was overal bij en luisterde braaf en geduldig

Je miste mij alle jaren dat je weinig gebruikt op de oprit stond. Ik hoorde je knagende verveling en zag het mos in je rubbers groeien en tegelijk miste ik jou ook, naast dat ik mezelf miste. Maar dat wist ik toen nog niet. Je reageerde net zo enthousiast op mijn muziekkeuze als ikzelf, ook al besloot je op een dag één muziekbox te saboteren, totdat die er uiteindelijk helemaal mee stopte. Maar ach, de overgebleven box kon de muzikale wereld makkelijk aan en alles went.

@Oscar Sutton

Ster met de vlam in de pijp

De enige ster in je voorruit kreeg je tijdens het ophalen van mijn oudste en je zou niet eens mee. Jouw gulle gever wilde persé jou pakken in plaats van de verzekerde leasebak. Het was niet goed voor jou om zoveel stil te staan en je werd de snelweg op gesommeerd. Uiteraard regelde jij een botsing met rondvliegend steengruis en de ster die zeker zou gaan barsten, deed dat uiteindelijk nooit. Je hield van de vlam in de pijp en een dotje gas.

Licht ontvlambare tijden – jij en ik

Toen ik er alleen voor kwam te staan stond je direct paraat. Opeens moest jij vele kilometers maken, niet alleen naar scholen in andere plaatsen, maar ook naar weekendadressen, noodopvang en honderd keer heen en weer voor schoolse verplichtingen en klusactiviteiten in ons nieuwe thuis. Ik reed als een zombie en op het dieptepunt ramde ik je achteruit met de trekhaak tegen mijn eigen fietsenhok. Moeders stond er naar te kijken, maar jullie gaven allebei geen krimp. De trekhaak ook niet en de baksteen een beetje.

@Scott Web

Huilen, schuilen, panieken en foeteren

Jij hebt alles meegemaakt en hoorde me geduldig aan. Het liedje 'Lost on you’ op de radio (van LP) dat precies vertelde wat hij aan mij zou missen. Hij - de-ex-in-wording - miste niks of kreeg het zijn strot niet uit. Het verkeerd rijden met mijn oudste, omdat ik door alle slapeloze nachten en stress drie (!) keer achterelkaar de verkeerde afslag nam, jij nam het sportief op. Het huilen met uithalen waar mijn zoon bij was om de zoveelste kwetsende rotopmerking van de ‘man die ik niet meer herkende’, terwijl ik door de tranen de weg amper kon onderscheiden. Jij bleef me wel trouw. En mijn oudste die zei: ‘Geeft niet mama dat je huilt, snap ik met al deze shit al zo lang’. Je deed gewoon wat je moest doen; ons veilig verplaatsen over de weg.

Radio op 10 en gaspedaal op maximaal

Ja, ik heb tijdens ons 18-jarig samenzijn veel en vaak het gaspedaal ingetrapt en daardoor het bejaardentempo er volledig uitgewerkt. Trots op jou! Je kreeg ook nooit een boete op je nummerbord, behalve één keertje voor het ontbreken van de blauwe parkeerkaart. Je fluisterde wel iets toen, maar ik was te druk met klussen. Had je veel last van die ene overgebleven trillende box in je wang? Leek me best jeuken. Heb je nooit horen klagen, behalve dan wat grapjes de laatste weken.

@Buhmil Chheda

Het is maar een auto…

Wie dat zegt is niet mijn vriend. Jij was niet zomaar een auto, je was zelfs een oldtimer, een klassieker, mijn sportwagentje en je bleef me trouw. Jouw ziel straalde door jouw niet meer helemaal te vertrouwen koplampjes, had je het de laatste tijd een beetje opgegeven? Dat geploeter met het vocht, de gênante vochtvreters op je bodem en het gefoeter over je brandende kachel, ging jou natuurlijk ook niet in de vochtige kleren zitten…

Maar dat motortje is onverslijtbaar!

Dat werd me vaak verteld door (uiteraard technische) enthousiaste monteurs die het konden weten. Oudste riep: ‘Ja, maar mama, dat is nu nog het enige. Kijk naar de rubbers (welke of bedoel je die gekrompen trekdrop?) en die beslagen ramen zijn levensgevaarlijk!’ De laatste en langste rit naar de Efteling was zo hels dat ik echt iets moest ondernemen. Het kostte niet alleen bergen stress en energie om met jou ergens te komen, het was nog gevaarlijk ook.

Zo gemakkelijk kom je niet van me af, meisje

Nee,18 trouwe jaren vol lief & leed zet je niet zomaar aan de kant. Ik wist immers wat ik had. Wat koop je ervoor terug en wat zou ik sowieso kunnen kopen na Roodkapje dat nog indruk maakt? Er was eigenlijk maar één model waar ik al jaren stiekem op zat te azen, maar ik vreesde dat die niet nieuw genoeg zou zijn. Je moet er immers wel op vooruit gaan. Het nieuwere model Micra zat al járen in mijn hart en op mijn netvlies. Andere merken die mij goedbedoeld werden geadviseerd, waren alledaagse auto’s die je werkelijk overal zag. Ik werd er niet warm van, kreeg eerder seniorenjeuk. Sorry, maar ik ben nog jong en ik wil een auto die bij mij past. Dus géén onopvallend en gemiddeld exemplaar.

@Missnienox

Proactief de regie terugpakken

Hup, dan zelf Marktplaats maar op, maar wel via een dealer. En daar was hij, ‘The Blue Diamond’, mijn droom Micra in (ook nog eens) een droomkleur! Kijk, hier werd ik direct heel erg gelukkig van; wat een beauty met airco & 5-deurs (beide vereist) en een acceptabel aantal gedraaide kilometers. Ik was bijna te laat met bellen voor een afspraak, want iemand was me voor. Stress!!! Ik affirmeerde direct dat deze auto van en voor mij was. Schreef zelfs mijn naam erbij op het belbriefje. En ja, hij was voor mij! Moest ik wel de rooklucht op de koop toe nemen, maar ik dacht: kijken kan geen kwaad en ik moet prioriteiten stellen.

Roodkapje kreeg er lucht van

Ja, je saboteerde weer eens de linker koplamp (zoals je al het hele jaar deed). Gelukkig kon ik het oplossen zoals ik steeds al deed: motorkap open, even aan de stekker prutsen en voilà, de lamp deed het weer. Het was je laatste kleine weigering om te gaan. Over lucht gesproken, dat grapje heb je me ook nog geflikt. Ah arme jij; je motorkap bleek een voorraadkast van een marter. Jouw draden liet hij met rust (behalve die van de koplamp misschien), maar als ik mijn kachel opendraaide rook ik natte hond?! Een paar hondenkluiven onder de kap waren de oorzaak van het vieze luchtje en ik zag ze even voor een (vergeten?!) wrap of bananenschil van een monteur aan. Maar nee, het waren de snacks van Herbert Martermans.

@Missnienox

Kip zonder kop van de stress

De aanschaf van jouw opvolger en de letterlijke weg erheen brachten me veel stresskipperij, dank daarvoor vader (een vermoeiend trekje). Oh, wat vond ik het spannend. Jouw aanschaf, ophalen en inruilen van Olieboot waren niet mijn pakkie-an geweest, maar voor mijn nieuwe auto had ik zelf gewerkt en gespaard. Alleen al het idee van grote bedragen pinnen/overmaken vloog me naar de keel. Wat als het niet lukte? Nou het lukte dus ook niet in eerste (korte) instantie. Ondanks mijn zorgvuldig aangepaste dag-limieten werd de pin geweigerd. Error error in mijn rode hoofd, maar gelukkig lukte het overschrijven wel. Iets met een vergeten einddatum aan de pin-dag-limiet (werd niet eens gevraagd) en ook al kwam het goed, ik stierf duizend doden.

'On the road again'

Terug naar huis in mijn nieuwe fantastisch mooie bolide met mijn twee zoons, had ik amper tijd om trots of opgelucht te zijn. Dat moest nog even geparkeerd. Er moest namelijk getankt en geluncht, want mijn twee helden verdienden dat met hun hulp, advies en rustgevende aanwezigheid. Uiteraard moest ik drie keer mijn pin intoetsen voor hij goed was, ja die black-out kon er ook nog wel bij. Daarna schoof ik mijn nieuwe Stephen Sanchez cd in de extra optie van mijn nieuwste Micra (cd speler + beste boxen) en mocht ik voorzichtig starten met genieten en trots op mezelf zijn.

@Missnienox

Geluksgevoel op de snelweg

Daar reed ik op de snelweg, ja ik richt me nu even op jou, Blue Diamond. Ik zag je bolle koplampen vanachter het stuur (ze straalden!) en zag je lak glanzen en hoorde je ronkende motortje. Ik werd ineens overvallen door een geluksgevoel inclusief tranen en was zo trots op mezelf, dat ik hier in jou reed. Ik heb je immers helemaal zelf bij elkaar gewerkt, gespaard en je bent absoluut mijn lievelingsauto. Ik moet nog wel een beetje wennen aan al je functies, geluiden en nog te verwijderen rooklucht. Ik betrap me nu soms nog op een angstige ik-hoor-wat-modus, maar jij hebt immers een gloednieuwe beurt en apk en je onderhoudsboekje zit boordevol stempels. Het komt nog door Roodkapje met haar gebrek aan onderhoud en leeftijd, deze onzekerheid mag ik nu echt gaan loslaten.

Liefde op het eerste, tweede en derde gezicht

Je ontwerp is een masterpiece of design met je bolletjesvorm en iedereen vindt je mooi (en anders lekker niet). Op rotondes word ik opeens een stuk serieuzer genomen met mijn mooie bak. Welkom lieve trouwe auto, we gaan samen heel veel veilige, comfortabele en gezellige kilometers maken. En jij bent een hij, jij blauwe diamant. Dank dat je de mijne bent en wilde worden. Vanaf nu ben jij mijn trouwe getuige en reismaatje.

@Missnienox