Dol op sprookjes

@Cederic Vandenberghe

“Zeg Roodkapje waar ga je heen, zo alleen, zo alleen?”

Het zijn van die melodieën die je nooit meer kwijtraakt. Ingesleten versjes uit sprookjes en je hoeft ze maar te zingen en iedereen haakt aan. Tenminste, als het verhalenliefhebbers zijn. Er wordt namelijk nogal verschillend over sprookjes gedacht. De één roemt de wijze lessen die ieder sprookje karakteriseert, maar de ander vindt sprookjes gruwelijk en slecht voor kinderen.

Gelukkig zagen mijn ouders de waarde van sprookjes, fabels en verhalen

Geboren met een prentenboek in mijn vuistjes verslond ik menig verhaal via de illustraties. En als ik alle boeken uit had, dan leenden we nieuwe bij de bibliotheek en daarnaast waren er luisterplaten en hoorspelen. Meestal behoorlijk sinister met enge orgeldeuntjes en effecten, maar ze slingerden je direct in magische werelden.

@Sarka Jonasova

Met dank aan de gebroeders Grimm

Wat heerlijk dat de gebroeders Grimm – Jacob & Wilhelm – deze volksverhalen verzamelden en publiceerden. Jacob (1785 – 1859) was een Duits taalkundige, geïnteresseerd in mythologie en sprookjes en samen met Wilhelm (1786 – 1822) liet hij de wereld kennismaken met ‘Kinder- und Hausmärchen’. (Bron: Wikipedia)

Genoteerd voor het leven gaan deze volksverhalen nooit verloren

Wie Duitsland bezoekt met kleine kinderen zal de vele sprookjesparken (authentiek & liefdevol aangekleed) zeker waarderen. Maar ook onze Efteling – met het Sprookjesbos ontworpen door Anton Pieck – laat menig sprookjeshart harder kloppen. Voor de thuisblijver is er het sprookjesboek in alle soorten en maten.

@Michael Kroul

Welk sprookje is jouw favoriet?

Roodkapje is mijn favoriet en dat zal altijd zo blijven. Het brave meisje dat helemaal alleen op pad wordt gestuurd, de lieve grootmoeder, de paadjes en de bloempjes. En natuurlijk de enge boze wolf. Sinds kindertijd heb ik een stoffen Roodkapje-pop, die wanneer je haar op de kop houdt grootmoeder wordt (jurk binnenste buiten) en met haar slaapmuts achterstevoren verandert in de wolf. Een enge uitvoering, maar het idee was geniaal.

Roodkapje is een pittig klein ding op zoek naar de mooiste bloempjes

Dus durfde ze toch het pad te verlaten en plukte haar boeket. En ja, ze luisterde dan wel naar die sluwe wolf, maar uiteindelijk bleef ze koelbloedig op het juiste moment. Toen de jager haar en grootmoeder bevrijdde, verzamelde ze stenen en naaigerei en samen zorgden ze voor de wolf zijn ondergang. Het goede overwon, het slechte werd gestraft en daarna smaakten de wijn en de koek een stuk beter met z’n drietjes.

“Pas maar op daar komt de wolf aan, pas maar op, pas maar op!”

En dan de sublieme tekst: “Maar grootmoeder, wat is er met uw tanden?” en “Daar kan ik je beter mee opvreten mijn kind!” Had ik al gezegd dat het voorlezen van sprookjes minstens zo leuk is? Je kunt er al je vreselijk foute stemmetjes in kwijt. Alle Efteling-sprookjes die vroeger op elpee verschenen kocht ik later op cd. Hier staan niet alleen de klassieke volksverhalen op, maar ook nieuwe exemplaren. Ingesproken door bekende stemacteurs uit die tijd (o.a. Wieteke van Dort), hoor je deze nog steeds uit de paddenstoelen gonzen in het Sprookjesbos.

@Jonatan Pie

De wolf als vaste gruwelijke gast

Ja die wolf kun je overal verwachten. Wat dacht je van ‘De wolf en de zeven geitjes’ - net zo’n heerlijk sprookje als Roodkapje. Ik mocht graag het kleinste geitje zijn, verstopt in de staande klok (wie niet?!). De lieve bezorgde moeder, de manipulatieve enge wolf, de bange molenaar en het slimste kleine ding. Terwijl de oudere broertjes en zusjes voor de verleiding gaan, houdt de kleinste haar koppie erbij. Arm moedertje om zo thuis te komen…

Weinig werd aan de verbeelding overgelaten

De grote zwarte harige poot van de wolf, die er ondergedompeld in het meel wit en vertrouwd uitzag. Het krijtje (?!) dat meneer de wolf at waardoor zijn stem zo zacht en zoet als moeders stem werd. En het slordige ongeduld van de geitenkinders...dat gruwelijk bestraft werd. En de wolf die altijd weer onder in de put belandde dankzij rollende stenen. Dat zijn buik rustig opengeknipt werd tijdens zijn dutje, vond je als kind reuze aannemelijk.

Griezelen en het leren van wijze lessen

Sommige mensen vinden sprookjes te heftig voor tere kinderzieltjes. De meeste kinderen weten daarentegen donders goed dat het om een fantasie gaat. Ze wentelen zich in de sfeer, huiveren lekker mee en pikken de lessen eruit. En daarna leefde iedereen nog lang en gelukkig. En een kind gaat rustig iets anders doen, zoals het sprookje naspelen inclusief dolle verkleedpartij.

@Andrey Zvyagintsev

Jaloezie & afgunst is van alle tijden

Boze stiefmoeders en jaloerse stiefzusters werden wel degelijk naar realiteit geboetseerd. Assepoester werd het licht in de ogen niet gegund door haar gemene stiefmoeder en bonuszussen. Sneeuwwitje - mooi van binnen en buiten - moest uit de weg geruimd. De stiefmoeder was stik jaloers op haar levensenergie en onschuldige schoonheid.

Manipulatie, narcisme, egoïsme – in sprookjes zit het allemaal

Daarnaast is er ook het goede, het lieve, het pure en heldhaftige. Zoals de prins die een queeste moet uitvoeren en enorme tegenslagen moet overwinnen, om zijn prinses eindelijk in de armen te kunnen sluiten. Waarna het sprookje klaar is – ze leefden nog lang en gelukkig – terwijl het echte leven nu pas gaat beginnen.

Geen relatiegedoe, midlifecrisis of andere rampen: het sprookje heeft een begin en een eind

Er was eens…..en ze leefden nog lang en gelukkig. Daarom wilde ik het liefste een prins en dat er iemand voor mij vocht. Want daarna zou ik gelukkig zijn, reuze gelukkig voor de rest van mijn leven. Als kind hield ik dit droombeeld vrij lang vast, inclusief stiekem denken dat je een prinses bent, omdat je helemaal niets in jouw familie herkent.

@Alice Alinari

Doornroosje, wakker worden! De prins komt je echt niet wakker kussen

Hetzelfde geldt voor Sneeuwwitje. Kom op meid, een beetje onafhankelijkheid doet je goed. Die ongeëmancipeerde sprookjes ook?! Ik snap best dat er ergernissen zijn over gedweeë vrouwen en heldhaftige mannen, tegelijk moet je het sprookje in het tijdsbeeld zien. Genoteerd ergens in 1800 waren deze volksverhalen toen al niet nieuw. Dus haal er de lessen uit en trek je schouders relaxt op over bepaalde details.

Dus kwamen er nieuwe sprookjes…

Geëmancipeerde variaties op de klassiekers. Van mij hoeft dat niet, want van sommige dingen blijf je af. De wolf als veganist, Roodkapje met een mondkapje of moedergeit die een reisbureau runt. Ik verzin dit even zelf, want ik verdiep me niet in moderne sprookjes. Ik ben een 'oldskool' type. Alleen voor Andersen maak ik een uitzondering en voor de fabelachtige Roald Dahl.

Hans Christian Andersen en zijn zelfverzonnen sprookjes

Ongeveer in dezelfde tijd als de gebroeders Grimm de originele volksverhalen noteerden, schreef Anderson (tussen 1835 – 1872) zijn eigen sprookjes. Zoals: het Meisje met de zwavelstokjes, de kleine Zeemeermin, het lelijke jonge Eendje, de rode Schoentjes, de Sneeuwkoningin en de Chinese nachtegaal (een greep). In deze sprookjes zit bijna altijd een melancholieke, eenzame ondertoon. Denk eens aan de prachtig zingende Chinese nachtegaal die bot vervangen werd door een clone… Ja, ook hier waren lessen te leren.

@FinnSte

Mijn favoriete sprookjesboeken

Naast versleten prentenboekjes, Goudenboekjes, Lekturama sprookjesboeken en Disney-exemplaren, zijn er ook andere varianten, zoals prentenboeken voor volwassenen. Geïllustreerd door Kinuko Y. Craft zijn deze uitgaven een lust voor het oog en minder geschikt voor kinderknuistjes. Of wat dacht je van het zoekboek uit de serie van Walter Wick: ‘Can you see what I see? – Once upon a time’, waarin sprookjes worden uitgebeeld in diorama’s met altijd verstopte elementen. In één woord Fantastisch!

Sprookjes in de mode – 'Fairy Tale Fashion' – Colleen Hill (uitgeverij: Yale New Haven university London)

Dit geweldige salontafelboek vol met modefoto’s geïnspireerd op verschillende sprookjes , is een juweel in mijn collectie. Ik mag het graag openslaan en wegdromen bij Roodkapje in Haute Couture en bij ‘de Kleine Zeemeermin’ fashion. Daarnaast geeft het ook kostuumgeschiedenis mee, dus wat wil een mens nog meer?!

Wegdromen bij een sprookjesfilm kan altijd

De tekenfilms van Walt Disney, ‘Frozen’, ‘Rapunzel’, ‘Schrek’ (knipoogt dolgraag naar sprookjes), ‘Beauty & the Beast’, musicals enz. Voor kinderen zijn er veel verfilmde sprookjes uit Duitsland - prachtig gemaakt - al moet je de slechte nasynchronisatie maar een beetje negeren. Voor ieder is er wat wils en wegdromen maakt het leven op lastige momenten dragelijk.

@FinnSte

Terug naar je eigen sprookje

Vind jij je leven een sprookje? Ben je dankbaar voor de mooie kleine dingen op de dag die het leven de moeite waard maken? Sprookjes leren je ook om nederig te zijn en te waarderen waar het werkelijk om draait in ons leven: vriendelijkheid, compassie en een positieve houding. Vergeet niet te genieten en blijf vooral nieuwsgierig naar alles om je heen.

Je weet niet hoelang je leeft dus laat het op zijn minst een gelukkig leven zijn. Jij verdient dat!

@missnienox

P.S. Wat is jouw lievelingssprookje? Ik ben heel nieuwsgierig.