De boze stiefmoeder - deel 2

Vastbesloten tot alleenheerschappij besloot Griselda niemand meer dichtbij te laten komen en als een geoliede machine sloeg ze zich door haar tienerjaren heen. Manipuleren en parasiteren werden haar hoofdkenmerken en ze beheerste ze zoals alleen een ware narcist dat kan. Al hield haar vader nog steeds zielsveel van haar, er kwamen steeds meer momenten dat hij zich ernstig op zijn hoofd krabde. Had hij ergens iets gemist? Waar was zijn kleine zoete meid gebleven? Nou ja, lief was ze nog steeds, maar het had een bittere bijsmaak gekregen.

Sinds de dag dat ze voelde hoe ze macht over een ander kon uitoefenen, perfectioneerde ze haar gezichtsuitdrukkingen en stembuigingen. Haar lichaam was misschien niet mooi in proportie, maar haar zoete glimlachende mond en verlegen geloken blik liet menig man smelten. Haar eerste vriendje liet niet lang op zich wachten, een rustige onderdanige jongen. Zorgzaam en zelfstandig als hij was en met weinig zelfvertrouwen bloeide hij onder haar aandacht en complimenten op. Griselda was in het begin scheutig met vleiende woordjes en kleine attenties en toen ze de jongen zo ver had dat hij werkelijk alles voor haar deed en opknapte, raakte ze verveeld. Stiekem en achterbaks hengelde ze een nieuwe prooi binnen en dat werd haar rode draad. Altijd iemand, of meerdere mannen achter de hand, zodat ze nooit alleen was en er altijd brandstof was voor haar eigen lege ziel.

Ook haar zwagers waren niet veilig voor haar kunstjes. Ze stuurde ze pikante kiekjes of verleidde ze tijdens familiebijeenkomsten. Niemand die iets door had en Griselda genoot van alle aandacht waarvan ze vond dat ze er recht op had. Ze zag mensen als voorwerpen die je een tijdje gebruikte, waarna je ze verving voor vers bloed. Met zichzelf als middelpunt van gewiekste aandacht vond ze steeds opnieuw een behoeftige vent. Mannen met weinig zelfliefde, net als haar vader, maar met voldoende empathie en discipline om haar op een voetstuk te zetten en op nummer één. Die kerels wilden haar stuk voor stuk redden en eenmaal leeggezogen en besodemieterd liet ze ze als vuil achter.

Een andere vereiste was dat de man in kwestie bezet moest zijn, dat maakt Griselda extra tevreden. Ze zag het als haar persoonlijke uitdaging om zo’n arme man te redden van zijn vreselijke echtgenote en door simpelweg te luisteren kwam ze aan haar informatie. Daarna hoefde ze alleen maar mee te leven met de arme stumper, ze beloofde hem gouden bergen en reageerde onthutst: “Nee, wat vreselijk hoe jouw vrouw je behandelt! Zoiets zou ik nooit doen. Ik vind jou juist super knap en kijk eens wat je allemaal voor goede dingen doet!” Met haar liefste blik haalde ze de vader van haar kinderen binnen, hij moest alleen zijn huidige relatie nog even opzeggen. Een klein te verwaarlozen detail. Zij moest deze man bezitten.

Griselda hield niet van kinderen, ze vond het luidruchtige stinkende wezens. Tot de dag dat ze begreep dat het ‘gepast’ was om een kinderwens te hebben en als er iets was dat ze graag wilde was onopvallend met de massa meedoen. Bovendien wilde haar vent ze graag en aangezien hij toch al het huishouden deed, kookte en alle andere klusjes, voorzag ze geen grote problemen. Ze raakte snel zwanger en met een rond lijf trouwde ze met de toekomstige vader. Het leek haar financieel wijs en hij drong aan. Ze was er meester in om op het juiste moment mee te buigen en zo de ander veilig te stellen. Wat ook hielp was dat haar partners altijd hunkerden naar haar aandacht en zo het gat in hun hart vulden. Dat haar aandacht verschrompelde en bovendien geveinsd werd hadden de naïeve goedhartige heren niet of te laat door.

Het moederschap was een drama, maar niemand die wat aan de jonge moeder merkte. Geroutineerd en zonder enige emotie liet ze haar man de verzorging opknappen en ook haar nieuw verworven vriendin kwam goed van pas. Deze was alles dat Griselda niet was: doortastend, sociaal, empathisch en goedlachs. En bovenal een lief mensen-mens, die haar graag hielp met alles. Griselda werkte twee dagen per week op een assurantiekantoor, waar ze zich stipt en dodelijk saai met cijfertjes bezighield, zodat ze voldoende tijd over had om plannetjes te bedenken om mannen te strikken. Op haar vrije dagen bracht ze heel soms de kinderen naar school, zodat ze het vlees bij het schoolhekje kon keuren. Ondertussen had ze twee kinderen op de wereld gezet, de tweede op aandringen van haar man en ze had schoon genoeg van haar leventje. Was ze maar nooit aan die wurmen begonnen en haar slaafse vent kwam haar ook haar strot uit.

Het bleek een koud kunstje om een nieuw slachtoffer te vinden, eentje net zo contactgestoord als zij die graag wilde zorgen en redden. Griselda had inmiddels goed begrepen dat ze haar kinderen effectief kon inzetten als pion. Zo had zij het contact met de getrouwde man strategisch aangepakt, haar oudste kon mooi beste vrienden worden met zijn oudste. Ze troggelde de nietsvermoedende moeder haar telefoonnummer af, onder het mom van speelafspraakjes maken en zo won ze zorgvuldig terrein. Daarna was het nummer van de vader snel geregeld en zo begon de ellende. Vol inzettend op zijn kinderen en de hare die samen zo’n prachtig samengesteld gezin konden vormen, droomden de twee weg. Het zou fantastisch worden fleemde ze, want haar nieuwe liefde deed veel leuke dingen met zijn kinderen en haar man deed dat nooit. Zo had ze er een gratis animatieteam bij en dat haar liefje goed kon koken en voor haar kroop maakte hem de ideale kandidaat. En ach dat vette salaris, die auto van de zaak en dat (lelijke) maar vrijstaande huis was ook mooi meegenomen. Nu die vrouw van hem nog uit de weg ruimen, desnoods met geweld.

Toch was het koppeltje behoorlijk teleurgesteld dat de huwelijkspartners niet meewerkten, waarom bonden ze niet in? Ze zagen toch ook wel dat dit beter was? Echte liefde kun je niet tegenhouden! Griselda hield haar man aan het lijntje, ging braaf naar relatietherapie en beloofde dat ze het nieuwe contact zou stoppen. Iedereen tevreden houdend, vertelde ze haar nieuwe liefde dat haar man haar niet los kon laten en ze het tijd moest geven voor de lieve vrede. Haar nieuwe slachtoffer kon zijn vrouw ook niet loslaten en besluiteloos leek hij bevroren, wat hij uiteraard niet met zijn Griselda deelde. Er werd sowieso niets gedeeld, alleen liefkozende woordjes en dromen op een roze wolk.

Griselda investeerde eerst flink in de stiefkinderen en de dochter was een makkie. Jong en lief was ze gevoelig voor de cadeautjes en aandacht die de nieuwe vrouw in het leven van haar vader haar schonk. De boze stiefmoeder had haarfijn door dat de vader smolt voor haar complimenten over zijn kinderen, net als hij ook alle aandacht had voor de hare. Hier voelde zij niets anders bij dan dat haar kinderen daar recht op hadden en dat zij mooi tijd over had nu hij haar kinderen bezighield. Het duurde niet lang tot zij bij haar prooi introk en ze eindelijk het gewenste samengestelde droomgezin zouden worden. Als de inmiddels exen niet zo dwars zaten dan had het een succes kunnen zijn. Helaas bleven die serpenten het verzieken voor die arme Griselda en haar slaafje.

In het begin kon ze het nog opbrengen, slijmen tegen de stiefkinderen en samen uitjes ondernemen, waarbij alle kinderen samen speelden en zij en haar lief stiekem knuffelden in hoekjes en uit het zicht. Na slechts enkele maanden kwamen die etterbakken haar echter al flink de strot uit. Ze gaven tegengas, vooral de oudste en ze wist dat die vuile moeder van ze erachter zat. Er ging geen moment voorbij of ze bewerkte de vader met argumenten dat hij zijn ex moest aanpakken, want die bedierf hun liefdesgeluk. Griselda was onbekend met zelfreflectie of zelfkritiek, want haar fragiele identiteit was onontwikkeld gebleven. Waar normaal een ziel met een geweten huist zat bij haar een gapend gat, schreeuwend vol onstilbare honger naar aandacht. Haar geluk en brandstof trok ze uit anderen en iedereen die haar dwars zat moest geëlimineerd. Het duurde niet lang of ze raakte overspannen van constant stiefkinderen om haar heen waar ze geen donder om gaf. Ze wilde ze niet in haar leven en hun huis was het hare geworden, al trok ze haar neus op voor de woning die voor haar vorige stulpje onderdeed. Met de dag begon ze te worden waar haar lief zo’n hekel aan had; een klagende vrouw met een scherpe tong vol kritiek op zijn doen en laten. Hij begreep op zijn beurt dat hij iemand in zijn leven had gehaald die honderd keer erger was dan waarvan hij zijn ex had beschuldigd, maar toegeven? Ho maar. In zijn zelf gegraven graf hield hij zijn kop stevig in het zand. Helaas voor zijn kinderen had zijn ontkenning grote gevolgen.

De stiefmoeder won op alle fronten terrein, terwijl ze geen poot uitstak in het huis. Ze delegeerde, commandeerde en vrat van alle walletjes mee. Vaak zat ze bij haar ex te klagen over haar nieuwe leven en hij, nooit over het verlies heen gekomen, kon haar niet loslaten. Ze zorgde dat ze steeds opnieuw haar nieuwe liefje veilig stelde en regelde tripjes en vakanties naar de zon alleen met hem en met haar kinderen. De stiefkinderen zagen hun leven veranderen van fijne gezinsvakanties naar helemaal niets. Moeder had geen geld en vader was verkocht. Toen de tijdelijke vriendschap van de kinderen uitmondde in een onherstelbaar drama werd de sfeer nog slechter. Nu de stiefkinderen geen vermaak meer waren voor haar kinderen kotste ze ze helemaal uit. Ze begon te schelden en te dreigen en de slimme slachtoffers maakten geluidsopnames. Stiefmoeder plaatste een stiekeme camera, stiefzoon molesteerde deze terwijl de vader reddeloos verloren aan de zijlijn stond te niksen.

Maar het ging van kwaad tot erger. Na ieder akkefietje besloot Griselda tot een kortstondig charmeoffensief, ze bakte een cake met de stiefkindertjes en fluisterde beterschap. Zij beseften toch ook wel dat als hun moeder vriendelijk was geweest tegen haar, dit alles nooit gebeurd zou zijn? Ook de vader werd kort gepamperd en daarna begon alles van voren af aan, maar dan drie tandjes erger. Griselda begon naast verbaal geweld lichamelijk geweld te ontdekken. Het lukte haar niet meer al haar zorgvuldig opgezette maskers te handhaven. Ze sloot de vader en de stiefkinderen letterlijk buiten huis op een doordeweekse avond, nadat ze ze genegeerd en getreiterd had. Het schilderij van de jongste werd uit her raam gekeild, net als kleding van de vader. Er werd gescholden, met stoelen gegooid en vader beloofde zijn kinderen dat dit niet langer kon terwijl hij voor de zoveelste keer op de bank sliep.

Talrijke voorvallen later: glaswerk door de kamer, chips bakjes tegen de muur kapot, mobieltjes uit het raam, geluidopnames en foto’s als bewijs, met als dieptepunt glaswerk gegooid naar het hoofd van de oudste door stiefmoeder, deden instanties nog steeds bitter weinig. Nee, het was niet veilig thuis, maar op het matje geroepen deed de stiefmoeder haar toneelstukje, beloofde beterschap en werkte mee aan een stiefouder cursus. Natuurlijk hield ze het na een paar sessies voor gezien en ze kwam(en) er mee weg. Nog steeds verblind door de liefde en zelf ook slachtoffer van huiselijk geweld door zijn partner, bleef de vader bevroren. Dus vocht de moeder voor twee als een leeuwin voor haar welpen.

Een samengesteld gezin starten en bestieren is geen makkie, het is iets dat je beter niet onderschat. Het wordt vaker niet dan wel een succes en het vergt veel van iedereen. Alleen als de basis solide, liefdevol en respectvol is heeft het enige kans van slagen. Respect voor de andere ouder van de kinderen is daarbij een vereiste. Lees: respect voor de ex-partners. De stiefmoeder had daar allemaal geen boodschap aan, ze sprak over de moeder van de stiefkinderen als ‘Het’ is er weer!” als de moeder ze op kwam halen en schold haar verrot op de oprit voor iets met een k en een wijf, gewoon waar de kinderen en de vader lamgeslagen bij stonden. Toen de moeder de vader hier op aansprak een week later, speelde de stiefmoeder dat ze haar excuses had aangeboden. De waarheid was dat ze vilein en rücksichtslos de moeder op de oprit probeerde te chanteren en toen de moeder haar wijselijk de baas was, liet Griselda haar ware aard zien door opnieuw te schreeuwen en te schelden. De moeder keek een narcist in de ogen en kreeg nog meer medelijden met haar kinderen om gedwongen met zo iemand onder één dak te moeten wonen.

Gelukkig is er nu rust voor de kinderen. Ze wonen samen met hun vader in een fijn en veilig huis, zonder de stiefmoeder en haar kinderen. Om een onderzoek van de kinderbescherming via de rechter te omzeilen koos de vader eindelijk eieren voor zijn geld. Sinds deze positieve verandering bloeiden de kinderen op en doet hun vader binnen zijn mogelijkheden zijn best om ze een fijn thuis te bieden. Zelf ook slachtoffer van de boze partner blijft het een uitdaging om van deze verslaving weg te blijven. Griselda is nog steeds ergens in beeld en niet alleen bij hem. Zoals het een ware narcist betaamt heeft ze allang meerdere ijzers in het vuur. Zo nu en dan heeft de relatie nog even een opleving voor de buitenwereld en schuift de stiefmoeder onaangekondigd aan met kerstmis of een verjaardag waar ze volgens de kinderen niets te zoeken heeft, maar ja: het toneelstuk van de relatie moet naar de familie worden volgehouden. 

Zolang de stiefmoeder geen nieuw (blijvend) slachtoffer heeft gevonden zal ze blijven terug kruipen en zolang de vader niemand anders heeft zal hij blij zijn met de kruimels. Hoewel blij zijn niet aan de orde is, want in contact met een narcist zijn er alleen maar verliezers. Griselda zelf blijft hunkeren naar externe aandacht van een vaderfiguur, 'sugardaddy' of menselijke slaaf. Zij zal nooit veranderen en haar partners zullen altijd uit hetzelfde hout gesneden zijn. Helaas hebben veel mensen rond een stille narcist totaal niet door wat voor vlees ze in de kuip hebben. Griselda zal eeuwig blijven ronddolen, parasiterend op anderen en met een onverzadigd verlangen naar iets om haar gapende gat te dichten. Waar een normaal mens een hart heeft, zit bij een narcist een zwartgeblakerde steen. En de stiefmoeder leefde misschien nog lang, maar zeker niet gelukkig.

@missnienox

P.S. Gruwelijke sprookjes worden soms waarheid, al is de vreselijke jeugd van de stiefmoeder in dit geval volkomen uit de duim gezogen. Als iemand zich zo ziek gedraagt wil je graag dat de oorzaak in een verschrikkelijke jeugd ligt om het gestoorde gedrag nog een beetje te kunnen verklaren. Natuurlijk heeft de jeugd invloed om iemands latere leven, maar in het geval van Griselda is er sprake van een flinke steek los en deze persoonlijkheidsstoornis wordt vaak generaties lang doorgegeven. Ze zeggen wel dat een narcist gekweekt wordt in de kinderjaren, maar de kiem moet wel al aanwezig zijn. Pas dus altijd op met de stille zoete mensjes met hun zoetgevooisde woorden. Geen woorden maar daden en in daden vallen ze op een dag altijd door de mand. Leer van het sprookje en laat je leven geen nachtmerrie worden...