Dag angst

Plotseling
Dit zekere weten
Jij bent niet van mij
Jij de Angst
Zo verweven met mijn leven

Ik nam je op
Al in mijn moeders buik
Ademde jou in
Verankerd in mijn genen
Zag ik je aan voor waarheid

Je hoorde bij mij
Als een lelijke karaktertrek
Schaamte en schuld
Stel je niet aan!
Wat kan er nou gebeuren?

Onbewust leefde angst in mij
Je zong jouw hoogste lied
Het kleintje dat ik was
Verdiende alle liefde
Verlating hoorde daar niet bij

Maar jij haakte naadloos aan
Verdiende je sporen
Je vrat je in mijn leven en dromen
Bang voor wilde paarden
Mijn oma, háár angst

Bang om verlaten te worden
In overtreffende trap beide ouders werden verlaten
Gescheiden door de dood
Angst werd werkelijkheid

Toen ik nog baby was
Verloor mijn moeder haar vader
Papa's kindje, rustige kracht
Wat deed dat met haar
En dus ook met mij?

Ik ben haar niet
Niet het verdriet, niet de angst
Al dacht ik vijftig jaar lang
Dat het bij mij hoorde
Overerfde verlatingsangst

Je lag daar zolang zo alleen
Te wachten na de geboorte
In je eentje, de kraamhulp wist niet wat te doen
Deze versie vertelde mijn mama
Mijn angst verwelkomde deze theorie graag

Overerfd trauma
Niet doorleefd en weggestopt
Ontkend, te groot, te rauw
Kwam het op mijn bordje
Maar ik wil het niet meer

Mijn vader is eindelijk mijn pa
Ik ben terug op mijn kindplek
Niet naast hem in tienertijd
Of boven hem in machteloze jaren
Hem verliezen heeft ons herenigd

Nu weer dochter van mijn moeder mogen zijn
Ook al wil zij leunen als een kind
Niet langer mijn ballast
Ik laat mijn fikser los

Ik kom steeds meer op mijn plaats
Het plekje tussen mijn broers
Met onze ouders boven ons
Ik kan luisteren, adviseren als het moet
Maar wil vooral weer dochter zijn

Want ik ben een dochter
Een moeder
Geliefde en vriendin
Maar vooral mezelf

Zo sta ik in mijn kracht
En laat ik elke dag meer los
Wat al nooit van mij was
De angst en verantwoordelijkheid
Het gewicht van de wijste moeten zijn

Iedereen is zijn eigen wijste
Eigenwijs of niet
Ik kies voor liefdevol en zacht
Met duidelijke grenzen
De dochter wordt steeds echter

Gelukkig en op vrije voeten
Vier ik mijn weten en leven
Dank ik mijn vechtlust en zachte hart
Maar vooral mijn kleine ik

Ik hou van jou

Nienke, 7 augustus 2024, @Missnienox