Sindy & Instagram

De Amerikaanse Barbiepop kreeg concurrentie uit Groot-Brittannië

Sindy is een Britse modepop geproduceerd door Pedigree Dolls & Toys in 1963 (gevestigd in Exeter – U.K.) Sindy met haar uitstraling van ‘the girl next door’ had een prachtige kledingcollectie en in 1968 en 1970 was zij het best verkochte speelgoed in Groot-Brittannië. (Bron: Wikipedia)

Na 20 jaar ervaring in het produceren van diverse poppen, wilde Pedigree graag een fashiondoll creëren – een trendy modepop als tegenreactie op Barbie. De Barbiepop was in Engeland weinig populair. Ze mocht dan de Amerikaanse droom zijn, in Europa hadden ze minder waardering voor haar onrealistische afmetingen. Barbie had een klein hoofdje, een wespentaille, een flinke boezem en oneindig lange benen. Voor je dochter wil je een ander rolmodel, was de gedachte.

Tammy als inspiratie voor Sindy – 'the doll you love to dress'

Met goedkeuring van The Ideal Toy Company – het Amerikaanse merk dat Tammy produceerde – baseerde Pedigree haar Sindy op de Tammypop. Ook de slogan ‘The doll you love to dress’ mocht Pedigree voor haar nieuwe muze gebruiken. Net als Tammy was de eerste Sindy een tiener met een jeugdig lijf. Met haar fijne lieve gezicht, haar ogen starend naar rechts en een naar verhouding fors hoofd (vergeleken met Barbie), oogde Sindy lief en onschuldig. Haar naam werd via een poll onder de doelgroep (poppenmoeders) bepaald. De naam Cindy bleek favoriet en veranderde in Sindy vanuit  marketingtechnisch oogpunt.

Sindy was een modieuze pop die met haar geweldige garderobe de droom was van ieder meisje (en haar moeder)

Met de Sindypop kon je het echte leven naspelen, met voor iedere gelegenheid een geweldige outfit. Sindy kreeg vriendinnen en een liefje, Paul (geïnspireerd op Paul Mc. Cartney van The Beatles). Ze had een huis, auto’s en paarden. Je kon het zo gek niet verzinnen, Sindy had het allemaal.

De ene Sindy is de andere niet

In de loop der jaren veranderde Sindy's kapsel en ook haar make-up werd aangepast aan het modebeeld. Zo is de make-up van Sindy uit 1974 sprekend (zie foto), met een intense oranje blush, dieprode lipstick en saran (prachtige kwaliteit) haren. Een Sindy uit 1979 is te herkennen aan summiere make-up, minimale blush en een bleke lipstick. Precies als de mode toen voorschreef.

Waarom ik als kind een Sindy wilde en absoluut geen Barbie

Ik heb 3 Sindy’s uit mijn kindertijd en ik koester ze. Mijn moeder vertelde dat ik Sindy mooier vond dan Barbie, dat was mijn eigen gevoelsmatige keuze. Mijn oudste broer en ik speelden vaak samen met de Sindypoppen en we waren uren bezig met kamers inrichten en scenes verzinnen. Wat we niet hadden (een Sindyhuis) maakten we zelf: dozen werden kamers, een zelfgemaakte paardentrailer werd gekoppeld aan de Fisher Price auto, oh wat waren we creatief! Zodra alles klaarstond was ik er klaar mee en bleef mijn broer teleurgesteld achter.

Gelukkig had ik wel één Barbie (waarschijnlijk cadeau gekregen?), want je hebt voor een rollenspel immers altijd een slechterik nodig. Geen idee hoe ik aan Trut kwam (zo heette ze), maar ze was perfect om mee te smijten, zonder kleren achter de paardentrailer te binden en om buitengesloten te worden door de goedgeklede sympathieke (!) Sindy’s. Het was een leerzame tijd.

Sindy verdween vele jaren om voorgoed terug te keren

Eenmaal moeder geworden herinnerde ik me ineens mijn Sindy’s. Waar waren die poppen eigenlijk gebleven? Volgens mijn moeder lagen ze gewoon ergens op zolder tussen de muizen… Tot op de dag van vandaag beschouw ik het als een wonder, want tussen de muizenkeutels stond mijn doos (huiskamer) met Sindy’s – open en bloot. Poppen, kleertjes, meubeltjes en er was helemaal niets aangevreten of onder geplast door de harige vreetmonsters. Een meter eerder lag namelijk mijn babypop Jipje met afgevreten vingertjes en ik hield mijn hart vast. Wat was ik toch een geluksvogel!

Geïnspireerd besloot ik eens op marktplaats rond te kijken en kocht alle Sindy’s op

Zo’n 13 jaar geleden kocht ik mijn collectie vintage Sindy’s voor een prikkie. Al had ik toen weinig verstand van Sindy als verzamelobject, ik had wel een goede neus voor koopjes en een speurdersmentaliteit. Op twee samengestelde poppen na (oud hoofd op nieuw lijf), zijn al mijn Sindy’s in originele conditie. Na ze stuk voor stuk door de wasstraat te hebben gehaald, zien mijn dolls er als nieuw uit. Ze hebben prachtige kapsels in alle modellen en kleuren, maar ook hun gezichten zijn divers. Toen ik startte met verzamelen wist ik weinig van Sindy's variabele uiterlijke kenmerken. Het enige dat me opviel was dat ik het ene gezicht mooier vond dan het andere.

Geen enkele vintage Sindy is gelijk en dat vind ik het allerleukste

Op internet is veel informatie te vinden over Sindy. Toch gaat er niets boven de ‘Sindy-bijbel’: The History of Sindy – Britain’s top teenage doll 1962 – 1994 door Colette Mansell (London: New Cavendish Books). Gelukkig is dit unieke naslagwerk nog steeds tweedehands verkrijgbaar. Al hangt er wel een prijskaartje aan, voor de Sindyliefhebber is dat het waard. Ik leerde Sindy’s herkennen, archiveren en ontwikkelde mijn voorkeur. Ik houd het meeste van  Sindy’s uit de vroege jaren '70, ik ben zelf immers een 70’s meisje.

Mijn collectie bestaat uit meer dan 50 poppen van 1973 tot 1984. De eerste Sindy’s (jaren 60/70) zijn onbetaalbaar geworden en de poppen na 1984 kregen een nieuwe look waar ik niet van houd. Er worden al een paar jaar nieuwe Sindy’s geproduceerd, maar voor mij persoonlijk gaat er niets boven vintage. Naast prachtige originele Sindy kleertjes heb ik een geweldige vintagefashion collectie uit de jaren 70/80/90 (voornamelijk jurken, veelal handgemaakt). En laat ik alle originele outfits van Barbie en Fleur (onze Nederlandse pop) niet vergeten, ook die zijn van een prachtige kwaliteit.

Mijn Sindy-collectie kwam eindelijk uit de kast om Instagram te bestormen 

Samen met mijn eerste stappen op Instagram haalde ik mijn weggeborgen schatten te voorschijn. Er was ruimte en rust in mijn leven gekomen en al had ik geen cent te makken, mijn collectie was in the pocket. Ik publiceerde mijn eerste Sindyfoto zonder te kijken wat anderen deden, sterker nog: ik wist niet eens hoe populair Sindy inmiddels was  geworden. Instagram bleek de allerbeste plek voor verzamelaars.

"Speel jij nog met popjes? Hoe oud ben je eigenlijk?!"

Ik speel niet met Sindy's en ik geef ze geen namen. Wat ik wél doe is ze koesteren, stylen, fotograferen, om te inspireren en te delen. Mijn account is gestart uit een kunstzinnig oogpunt met de vintage Sindy als muze, inspiratie en fashionista. De beelden die ik neerzet zijn kleurrijk, modieus & uniek en ik combineer ze met positieve liefdevolle en/of grappige quotes. Het is heerlijk om een ander van je mooie collectie te laten meegenieten en ik houd er van om dagelijks geweldige foto’s van andere verzamelaars te bekijken.

Instagram – nergens vind je zoveel lieve gelijkgestemden als in de Doll-community (dit geldt ook voor de Silversisters:))

Voor poppenverzamelaars in alle soorten en maten, berenliefhebbers en andere crafters is Instagram een warm bad. Je hebt er mensen die met hun poppen spelen, er zijn diorama’s te zien (een scene op schaal met miniaturen waarin optisch een verhaal wordt verteld), je hebt knuffeldierpersonages (vaak teddyberen), poppenmode-ontwerpers, poppenhuismakers enz. We zijn allemaal anders en alles is goed. Er wordt gegund, gecomplimenteerd, gedeeld en geïnspireerd. Er zijn originele challenges (foto’s op thema) waaraan je kunt meedoen en er is elke moment iets nieuws te zien en te horen.

Instagram loopt over van liefde en dagelijks heb ik super fijn contact met tientallen verzamelaars en Silversisters. Ik weet dat het op social media ook anders kan en daarom beschouw ik onze (doll)community als een cadeautje. We vrolijken elkaar op als het tegen zit, we steunen elkaar en laten elkaar lachen. Ieder moment wordt er iets nieuws gecreëerd en inspiratie is voor niemand een probleem. Lang leve mijn vriendschappen op Instagram.

Laagdrempelig, sympathiek en liefdevol - dat zijn Sindy & Instagram

@missnienox

P.S. Had jij vroeger een Barbie of een Sindy? Ik ben heel benieuwd!