Muziek is me lief

Foto: Thomas Kelley

Muziek is geboren voor publiek

Noten hebben niet alleen een wisselwerking met elkaar, wat dacht je van de instrumenten samen? Ze dagen elkaar uit, snoeren de mond en manen elkaar tot stilte. Muziek is een magisch proces om te voelen en te aanschouwen. Nieuwe muziek zal altijd gemaakt worden, of je nu luistert of niet. De meest koppige mens laat zich verleiden door een melodie die bij hem past. Muziek is persoonlijk en universeel tegelijk. Zo hield ik op mijn vijfde van 'De vogeltjesdans'! Echt waar!

Ik bespeel geen instrument en kan geen noten (meer) lezen, al heb ik ooit een tweejarige cursus A.M.V. (Algemene Muzikale Vorming) gevolgd op de muziekschool. Naast een frisse weerstand tegen mijn blokfluit was het best leuk. Mijn ouders vonden het bijdragen aan mijn algemene ontwikkeling, al ontbrak het mij aan discipline of talent. Wel vond ik het leuk om te luisteren naar muziekstukken en er dansjes op te doen. Mijn broer ramde ongeïnteresseerd op zijn xylofoon en ik floot 'Mieke houd je vast aan de takken van de bomen' met bijzonder weinig interesse. De leraar was niet blij met ons.

Over muziek praten is net een boekverslag – het haalt het niet bij het echte werk

Niets is zo persoonlijk als jouw muzieksmaak en waar de één blij van wordt laat een ander koud. Er bestaan mensen die zich niet bewegen als er dansbare muziek klinkt. Zouden ze niet van muziek houden of hebben ze geen gevoel voor ritme? Het is mij een groot raadsel, want ik kan niet stilzitten bij een lekker nummer. Er moet iets in mij bewegen, mijn innerlijk roert zich en het liefste ga ik dansen. De neiging tot bewegen laat zich slecht onderdrukken.

Dansen is muziek is ritme is bezieling is vrije energie

Had jij dat ook, koudwatervrees om als eerste de dansvloer op te gaan vroeger? Je had altijd van die heerlijke enthousiastelingen, die bij de eerste tonen als een raket de dansvloer op schoten. Ik was er ook zo eentje, mits de muziek super goed was. Ik moest er altijd even in komen en dat lukte slecht op een B-nummer. Nog steeds kan ik niet dansen op een saai reuteldeuntje. Nou ja, ik kan wel netjes bewegen, maar het is niet dansen zoals ik het wil.

Dansen is ritmisch samensmelten met de noten, de beats en de melodie

Dansen waardoor je de muziek wordt en alles om je heen vervaagt. Bezield en opgetild door het ritme word ik één met de muziek. Als ik dans krijg ik vleugels en de uitstraling van een blij kind. Sterker nog: ik ben dan kind en volwassene tegelijk en dat gaat verrassend goed samen. Het mooiste compliment dat ik ooit kreeg op de dansvloer (terwijl ik helemaal in mijn element op ‘Think’ van Lyn Collins losging) was het volgende: “Wat heb jij een onweerstaanbaar vrolijk smoelwerk als je danst!” Een wildvreemde gozer tetterde dit in mijn oor. Dat kan muziek met je doen.

Sta open voor iets nieuws en durf je mening te herzien

Mijn muzieksmaak is breed en bijna alles vind ik leuk. Alleen Jazz vond ik lang ‘zenuwenpees’ muziek, maar daar ben ik inmiddels van teruggekomen. Het levenslied kan ik waarderen en ik heb een zwak voor de accordeon. Mijn lijst van favoriete artiesten en bands is oneindig en deze zal ik je besparen. Graag ontdek ik nieuwe nummers en bands, want ook op muzikaal gebied raak je nooit uitgeleerd. Zo attendeerde een muzikale vriend mij op een te gek nummer dat ik niet kende: ‘Never forget you’ – Noisettes. Het is op dit moment mijn favoriet, want het sluit perfect aan bij mijn huidige stemming - vrolijk en krachtig!

Foto: Elice Moore

Hits die magische herinneringen oproepen

Iedereen heeft volgens mij wel zo’n liedje – een song met een persoonlijk verhaal. Ook ik heb mijn speciale nummers die me terugbrengen in de tijd. Mijn dochter heeft haar eigen liedje, dat weet ze en het zal voor mij altijd met haar verbonden blijven. Ik was vier maanden zwanger en staarde uit het autoraam, op de terugrit na een echo. Tranen van geluk rolden over mijn wangen. De zon scheen, het was herfst en ik droeg een dochter! Mijn wens was uitgekomen - eindelijk na twee mooie kerels kreeg ik mijn meisje. Precies op dat moment schalde ‘Human’ van The Killers uit de speakers... Dit geweldige nummer raakt me nog steeds.

Zware tijden vragen om doorleefde muziek

Je kunt aan iemands stem horen of hij of zij geleefd heeft. Ik heb het niet over alcohol of sigaretten, maar over iemands ziel. Ik heb voelsprieten voor getergde zielen en mensen met een rafelrandje. Iemands pijn voelen en lezen – tussen de regels (of de noten) door – gaat mij gemakkelijk af. In tijden van liefdesverdriet waren Sia ('Fist fighting a sandstorm') en L.P. ('Lost on you') mijn vriendinnen. In hun teksten deelden ze dezelfde pijn en uit hun kracht haalde ik de mijne. Hun songs hielpen mij in de pijn te duiken en te rouwen. Ik wist dat ik alles moest doorvoelen om het uiteindelijk achter me te kunnen laten. De Play-list van toen draai ik niet meer. Samen met een positievere mindset kwamen er nieuwe nummers op mijn pad.

Foto: Markus Gjengaar

Lady Gaga’s superkracht

Ik houd van Lady Gaga - een fantastische veelzijdige en zeer getalenteerde artieste. Ze heeft de pijn, maar ook de kracht. Als singer-songwriter met haar doorleefde stem en sterke persoonlijkheid, is ze voor mij onweerstaanbaar. Waar Sia en L.P. mij depri konden maken, gaf Lady Gaga mij mijn kwetsbaarheid terug - zonder zwaarmoedig te worden. Haar ‘Joanne’ maakte me trots op mijn tweede naam en het staat voor liefde voor je familie (en verlies).

Echt tot tranen geroerd word ik door ‘Is that allright?’ - dit nummer raakt me recht in mijn hart! ( A star is born)

Het staat voor alles dat ik mis en dacht te zijn kwijtgeraakt. In alle eerlijkheid: ik heb het nooit zo mogen voelen – je leven delen met een écht maatje dat bij je blijft door dik en dun. Iemand die niet afhaakt als het moeilijk wordt - zo iemand moet ik nog ontmoeten. Gaga overziet haar leven en hoopt dat ze niet alleen hoeft te sterven. Ze vraagt haar geliefde of hij bij haar blijft - kwetsbaar en open. Dat raakt mij diep en ik denk dat ik daarin niet de enige ben. We willen toch allemaal liefdevol gezelschap tijdens ons leven? Niemand wenst alleen te sterven.

Waar een deur sluit, gaat een venster open

Ieder mens is anders en uniek. Toch zijn we uiteindelijk in de kern allemaal hetzelfde. We willen goed doen, koesteren en gekoesterd worden door onze familie en geliefden. Een afscheid van een geliefde maakt dit altijd haarscherp duidelijk. Zo hebben we net afscheid genomen van mijn lieve (oud)tante in onze familie. Een afscheid is verdrietig, maar als iemand een rijk leven heeft gehad en 93 mocht worden, overheerst toch dankbaarheid. Toepasselijke muziek kan tijdens een begrafenis en crematie zoveel meer zeggen dan woorden kunnen uitdrukken.

Er klonk een (voor mij nieuw) lied van Jules de Corte: ‘Ik zou wel eens willen weten’

Alles verstilde in mij bij het horen van dit nummer, door mijn tante zelf gekozen. Het liet me voelen waar het werkelijk om draait in het leven: liefde, dankbaarheid, gezondheid en eenvoudig geluk. Ik voelde me trots toen ik rondkeek naar mijn familie – onze band was ouderwets voelbaar. Er staat weer nieuwe muziek op mijn levenslijst. Mijn tante zal voor mij altijd met dit nummer verbonden blijven. Al is haar deur gesloten, nieuwe vensters zijn geopend en de herinneringen blijven. Ze komen en gaan als opbollende gordijnen in een frisse wind. Mooie herinneringen geven hoop en vertrouwen en bovenal liefde. Hoe mooi is het dat muziek dat kan vangen in het moment. Als dat geen liefde is?!

@missnienox

P.S. Heb jij ook een speciale band met een specifiek lied of nummer? Ik hoor het graag.