Durf op te vallen maar prik je niet

Buttons staan voor mij bovenaan – ik heb zelfs laatst nieuwe exemplaren ontworpen en laten maken. Niets dat zo makkelijk een kledingstuk opleukt en wat een statement kon je maken met een rake button. Helaas ben ik mijn fluor groen/roze skunk buttons van Doe Maar verloren, maar wat een Eye-candy. Net als de populaire zweetbandjes en polsbandjes van dezelfde legendarische Nederlandse band. Wilde je eenvoudig en betaalbaar personaliseren dan koos je een button! Ik had er zelfs eentje van mijn favoriete Sindy pop (de vriendelijke concurrente van Barbie), een button gratis bij de Tina (het populairste meisjestijdschrift).

Ik sprong een gat in de lucht

In de 80’s stikte het van de rages waar je als kind natuurlijk aan mee moest doen. Neem de lolobal, een springbal die leek op de planeet Saturnus. Wij bestelden er speciaal een bij het plaatselijke warenhuis en ik wachtte weken op de gouden dag dat de mijne binnen was. Het was een rubberen ‘bal’ in de vorm van een subtiele 8, met om het midden een plastic springschijf geklemd. Bal en rand hadden verschillende kleuren en ik wist met bestellen niet welke kleur ik kreeg. Die van mij was oranje met een besmettelijke witte rand. Niet mijn droom kleurcombinatie, maar ik had een lolobal! De reden dat ik weet hoe de ‘bal’ er precies uitzag, was omdat mijn broers uiteraard snel hun kans zagen om de rand eraf te slopen en deze te gebruiken als frisbee (niet onverdienstelijk trouwens). Gelukkig kon het geheel gerepareerd want de lolobal kon tegen een stootje - net als mijn broers (mijn wraak was zoet).

Smurfensnot en andere vreemde hebbedingen

Je nam je moeders shampoo of doucheschuim collectie en een stevig boterhamzakje. Lekker vullen en mengen en een stevig knoopje leggen. Tata: Smurfensnot! Wij namen allemaal ons eigen smurfensnot mee naar school en oh wat een mooie kleurtjes, wat rook het heerlijk en wat voelde het fijn. Een ware traktatie voor de zintuigen, totdat je schooltas onder het schuim zat omdat je te hard had geknepen. Onze moeders waren minder blij met de lege flessen toen ze onder de douche stonden. Ik herinner me ook rare natte deegklonten die we mee naar school namen, opnieuw in een boterhamzakje. Witbrood als natte klei waar je op kon kauwen?! Heel vreemd. Misschien was het iets typisch Fries, alles is mogelijk. Als kind was jouw school immers de wereld.

Het trainingspak als dagelijks kostuum

Nee, dat was niet alleen voorbehouden aan gabbers later... Het synthetische trainingspak was ineens een geaccepteerde outfit en niet meer alleen naar het korfbalveld of de voetbal. Oilily-moeders pinkten een traantje weg, net als 'Holly hobbie' fans. Vaarwel romantische jurkjes, welkom uniseks kleren. Wilde je er als kind bij horen? Dan droeg je een meerkleurig trainingspak. Dat van mij was rood met donkerblauw en dat van mijn broer licht- en donkerblauw. Met zo’n mooie V op de borst en een fris wit biesje. Vervolgens kwam er het zachte katoenen joggingpak en dat is tot op de dag van vandaag zeer populair. Er kwamen pastelkleuren zoals zalmroze en mintgroen voor de mini-jurk en de minirok. Onze moeders waren druk met hippe kleding naaien uit de Knippie voor ons - de hippe dochters.

Spaar ze allemaal – The A-team plaatjes

Verzamelen, ruilen en aftroggelen. Je nam de A-team plaatjes mee in het boterhamzakje of een etui of blikje. De serie op tv was nieuw en geweldig (gewelddadig dachten mijn ouders eerst en ik mocht het niet kijken). Nou zat mijn broertje zo ongeveer aan de tv vastgegroeid dus het kwam goed met kijken en genieten van Mr.T (B.A.), Hannibal, Face en Murdock (mijn favoriet, want intens irritant en geniaal tegelijk). De plaatjes kwamen origineel van grote vellen karton en de verschillende series hadden een rand in een andere kleur. Ik herinner me geel en rood, maar de plaatjes hebben het niet overleefd. Waarschijnlijk heb ik me laten omkopen door mijn jongste broertje in ruil voor een tijdschrift (Popfoto of Muziekexpress).

Girls just wanna have fun

Cyndi lauper en Madonna met hun geweldige kapsels, oorbellen, outfits en liedjes (op willekeurige volgorde). Duran Duran, U-2, Wham, Bon Jovi, A-ha, UB-40. Qua muziek waren de 80’s een geweldige verzameling stijlen: pop, synthesizer, reggae, punk, rock, ska, acid, new wave enz. Op dit moment hoor je de 80er jaren weer duidelijk terug in de hits en komt het voorbij in de mode. En dat meisjes gewoon graag plezier willen hebben is van alle tijden. Alle paardenmeisjes hadden My Little Pony's om hun ruiteravonturen mee na te spelen. Voor bijna 15 gulden - toen veel geld - kon je zo'n gekleurde speelgoedpony aanschaffen, met namen als Blossom, Peachy of Ember. Ik heb mijn paardenvriendjes goed bewaard!

LoveJeans – de jeans met het driehoekje

Weet je nog die spijkerbroek lekker hoog in de taille en taps toelopend naar de kuiten. Een soort Chino- model maar dan met een unieke omgekeerde opgestikte driehoek midden achter boven de billen. Iedereen bij mij op school droeg er eentje, jongens en meiden. Helaas had ik zo’n ieniemienie maat (kindermaat, want ik was een dunne spriet) dat deze bestseller niet in mijn maat bestond. Mijn moeder loste dit handig op door zelf een driehoek op een jeans van mij te naaien, niemand die het zag. LoveJeans was een Nederlands merk van een textielfabriek in Oldenzaal. Een familiebedrijf dat nu helaas niet meer bestaat. Ik heb het ooit bezocht met de andere modemeisjes van de Kunstacademie en zag daar de vergeten jeans op reclameposters terug. De naam Love(Jeans) was geïnspireerd op de toonaangevende wereldmerken Levi’s (Strauss) en Lois. Nu zie je opnieuw de hoge taille modellen in jeans terug - gemaakt van dezelfde stugge spijkerstof. Mijn dochter draagt ze en nadat ik eerst “Oh nee!” riep, moet ik bekennen dat ik er opnieuw eentje draag. Mode blijft nu eenmaal circuleren en hoe leuk is dat!

Zo houden we de 80’s levend

Via de muziek, mode en het interieur en door gewoon stug vintage fashion te blijven dragen. Met het lezen van dit blog hoop ik dat jullie weer even terug in de tijd zijn geslingerd - rechtstreeks jullie verleden in. Want of je nu de moeder was zonder shampoo, de vader die de lolobal moest herstellen, het broertje dat overal smileys op tekende of de dochter die videoclips van madonna kopieerde – door onze herinneringen houden we de jaren '80 springlevend. Zeker als we ze hier samen delen! Net als de scrunchies van onze dochters die zo 80's zijn en waarvan we nog weten hoe je ze zelf kunt maken - elastieken met een leuk gerimpeld stofje er omheen, toen om je paardenstaart, nu om de pols!

Wat is jouw leukste herinnering aan de 80er jaren? Ik ben heel benieuwd!

P.S. De jaren 80 zijn ook heel dankbaar als inspiratie voor een 'fout' feest...

@missnienox