Klagen, zeuren, miepen, het uiten van klachten – we zien, lezen en horen het overal. Het is zo makkelijk om te klagen en zo weinig effectief. Waarom worden we er doodmoe van en is stoppen zo moeilijk? Of je het nou zelf doet of gek wordt van een ander, deze 7 inzichten helpen om er anders mee om te gaan (en anders zie ik je klacht graag tegemoet bij de reacties).
@Icons8 Team
Beklagen - jammeren - mekkeren
Er zijn nog andere benamingen voor klagen, zoals jeremiëren, zaniken, weeklagen, kermen, piepen en brommen enz. (Bron: Synoniemen.net)
Denk aan de brombeer, zeurpiet, azijnpisser, kortom: iemand die sikkeneurig of chagrijnig is. Met als rode draad negativiteit. Ik krijg al een knoop in mijn maag als ik deze variaties neer typ; wat een gezeik, gezeur en chagrijnig gedoe. Begrijp me niet verkeerd, ik doe en deed er ook vaak aan mee, vroeger was ik een erg ongelukkig meisje. Maar inzicht is het halve werk en met de volgende 7 tips doe jij het de volgende keer anders. En als jij het probleem niet bent, dan weet je straks in ieder geval hoe je met klagers omgaat. Echt!
@Obie Fernandez
1. Klagen staat vrij – het recht om te klagen
We leven in een democratie en we hebben allemaal recht op een eigen mening. Dat horen, lezen, voelen en zien we elke dag. Als je het ergens niet mee eens bent dan spreek je je uit of slik je het in. Delen lucht jou misschien op, voor de ontvanger is het vaak minder fijn. Een persoonlijke aanklacht is confronterend, zeker als hij tactloos gedumpt wordt bij de ontvanger. Helaas gaan klachten vaker óver iemand, dan dat ze rechtstreeks (met enige tact) geuit worden bij het onderwerp waarover gezanikt wordt.
Tip: het recht om niet te (hoeven) luisteren
Wanneer iemand tegenover je zit te brommen, probeer je een ander onderwerp aan te snijden, nadat je hebt laten merken dat je het gehoord hebt. ‘Ik begrijp dat dit je flink bezighoudt. Zeg heb je … gisteren gezien?’ Doorbreek de klaagzang op een subtiele maar resolute manier. Ja, dat gaat prima samen, iets met respect en recht op een beter sfeertje. Klagen is eenrichtingsverkeer (zolang je niet meedoet), dus je kunt rustig naar het toilet vertrekken of een kopje koffie zetten. Afleiding is de sleutel, steeds opnieuw. Het is jouw persoonlijk recht om te mogen kiezen waar je naar luistert.
@Manik Roy
2. Het klaaguurtje – tijd voor de stopwatch
Het vervelende van zeuren is dat het de stemming verpest. De energie wordt negatief, stroperig en de ene klacht nodigt de andere uit. In het ergste geval wordt het één groot zeikfestijn. Maar als je met je sport- of leesclub of ladiesnight-event bij elkaar zit is roddelen (ook een variatie op ontevredenheid) vast heel gezellig, het gras bij de buren blijkt ineens minder groen en jij voelt je beter. Toch is dit geen fijne energie en het is verslavend om ontevreden te zijn en lekker je ongenoegen te spuien.
Tip: een half uurtje zeuren en dan is het klaar
Dit is de stelregel bij een zangkoor en ik vind het een hele mooie. Na zo’n dertig minuten klagen over gebreken, ziektes en een hoge energierekening stap je over op gespreksonderwerpen die positief, opbouwend en fijn zijn. Samen lachen en bezig zijn, dat maakt alles stukken gezelliger en lekker overzichtelijk. Positief zijn en blijven is een keuze. Neem jezelf en het leven eens minder serieus - de slappe lach en mopperen gaan immers slecht samen.
@Priscilla Du Preez
3. De klager wil helemaal geen advies
Dit is zo’n valkuil waar ik nog steeds intrap. Als fikser wil ik graag helpen/adviseren (zie deze blog), maar daar zit de klagende medemens helemaal niet op te wachten. Het enige dat ze willen is hun ongenoegen spuien en met jouw advies doen ze helemaal niets. Anders zouden ze ook niets meer te klagen hebben, toch? Dus al knikken ze bij jouw tip, ze komen daarna meestal snel met een reden waarom jouw advies niet werkt. Of een afwijzende variatie, zucht.
Tip: Geef geen zuurstof aan geklaag
Negatieve aandacht is nog steeds aandacht. Probeer minimaal te reageren en houd je advies lekker voor je. Het is als trekken aan een dood paard. Hoe vaak ik niet leeggezogen achterbleef en de ander fluitend naar buiten huppelde. Blijkbaar was hun probleem minder groot dan het klonk en heb je ineens zelf een probleem: je doodmoe voelen. Kijk letterlijk de andere kant op en bescherm jezelf.
@Chris Sabor
4. De wet van de aantrekkingskracht
Wie alleen maar bromt en gromt komt in een negatieve cirkel terecht. De luisteraar of toeschouwer wordt hierin meegetrokken. Negatieve energie is zwaar en stroperig, de hele kamer of het gezelschap kan hier onder lijden en je krijgt er alleen maar meer van. Mensen die alleen maar ellende en tegenslag verwachten, krijgen... Precies! Zo kreeg ik ooit de tip om mijn boosheid van me af te schrijven (liefdesproblemen) en hoe meer ik schreef hoe kwader ik werd. Niks geen opluchting!
Tip: wat je voedt groeit!
De wet van de aantrekkingskracht geeft je precies wat je verwacht en uitzendt, positief of negatief, dat maakt niets uit. Zeuren maakt je ook nog eens passief en willoos. Het is puur slachtoffergedrag. Kies daarom voor het positieve, zet de klaagknop om en focus op wat er wel goed gaat in je leven. Dan krijg je daar meer van, in plaats van alleen maar kritiek op anderen te hebben.
@Dan Burton
5. Verantwoordelijkheid buiten jezelf leggen
Kritiek uiten is eigenlijk alle focus buiten jezelf leggen. Jij bent onschuldig en de ander heeft alles misdaan. Dit kan best zo zijn (geleerd door schade en schande) maar de ander kun je niet veranderen. Het voelt heerlijk als jij alles goed doet en een ander alleen maar fouten maakt (in jouw optiek), maar dat is niet realistisch. Door te klagen denk je macht en grip op de situatie te krijgen en je veegt je eigen straatje schoon. Helaas is dat maar schijn, we laten ons juist kennen.
Tip: klaag niet zonder een oplossing te vinden
Deze tip is ongeschikt voor de superklager, maar die leest dit blog toch niet. Dit is een advies voor degene die zo nu en dan een mopperaanval krijgt of zichzelf zit op te vreten (zoals ik nog regelmatig). Geef woorden aan jouw gevoel op een opbouwende manier, kom voor jezelf op. Wat een ander daar vervolgend meedoet is aan hem of haar. Jij bent het netjes kwijt en dat lucht pas echt op. Als je tegelijk met een oplossing komt of een verrassende andere invalshoek ben je ook nog eens proactief bezig. Je pakt zo de regie terug op een volwassen manier.
@Adam Wingers
6. Klagen óver en (vooral) niet tégen de ander
Dit is de ergste aanklacht om aan te moeten horen. Roddelen is een beter woord. Voor je het weet word je meegezogen in dit spel en doe je mee. Hoe verleidelijk ook, trek je terug uit dit soort gesprekken. Kwaadspreken over een ander krijg je altijd terug en al sta je helemaal in je recht, het brengt niks positiefs. Voor mij persoonlijk is dit soms nog een valkuil, een rottig patroon uit mijn jeugd om bevestiging te zoeken en gelijk te krijgen. Van 'zie je wel, ik ben niet gek, anderen zien het ook'.
Tip: verander van onderwerp door (eenmalig) advies te geven
Je zou kunnen opmerken: ‘Het lijkt me beter dat je dit met … zelf bespreekt. Ik vind het niet prettig om hier tussen te zitten’. Duidelijk en meestal afdoende, want je geeft je grenzen aan. Mijn ervaring is dat de zeursmurf vervolgens zegt dat het allemaal niet zo belangrijk is en de situatie bagatelliseert. En jij maar luisteren naar iemand anders zijn ellende die plotseling best meevalt. Het gaat immers om het zeiken, niet om een confrontatie aan te gaan, dat is helemaal niet de bedoeling van de klager.
@Anthony Tran
7. Herken de klacht onder de klacht
Klagen is blijven hangen in secundaire emoties. Iemand klinkt boos, beledigd of zit in een slachtofferrol. In alle gevallen bedekt het zeuren iets groters en diepers. Els van Steijn (auteur van het boek De fontein; vind je plek – uitgegeven in eigen beheer) opende mijn ogen door het inzicht dat we doodmoe worden van mensen die alleen maar hun secundaire emoties tonen, in plaats van de primaire emoties die daaronder liggen. Veel mensen kunnen en/of durven niet bij hun eerste emoties te komen. Het maakt ze bang, blokkeert ze en ze blijven er liever ver vandaan. Dat boze klagen zuigt ons leeg en het maakt onpasselijk en stoot af.
Tip: onderzoek wat onder jouw boosheid ligt
Vaak is dit de primaire emotie verdriet. We voelen misschien diep van binnen afwijzing, zelfhaat, een buitengesloten gevoel of een intense leegte. Deze emoties zijn eng en doen pijn en toch duren primaire emoties korter dan secundaire. Kort en heftig tegenover (jaren)lang geëtter op de achtergrond, zoals woede en jaloezie die ons van binnen kunnen opvreten. Wanneer de ander klaagt kun je er misschien doorheen prikken door te vragen wat er nu werkelijk aan de hand is. Dit lukt vaak alleen maar bij een goede vriend of vriendin, de klagende buitenstaander houd je daarom beter op afstand.
Nu ben ik klaar met mijn geklaag over geklaag en ik hoop dat het jou helpt. Vergeet nooit dat je het recht hebt om jezelf te beschermen tegen negativiteit. Neem daarom afstand van weeklagende bloedzuigers wanneer dat enigszins mogelijk is. Kan dat niet, gebruikt dan bovenstaande tips en onthoud: alle beetjes helpen. Echt!
Klaagvrij groetje, @missnienox
P.S. Meer lezen over positieve vibes? Misschien vind je de volgende blogs ook interessant:
De wet van de aantrekking – dromen komen uit
Reactie plaatsen
Reacties
Wat een mooi geschreven en leerzaam stuk! Ik noem mezelf altijd moppersmurf als ik merk dat ik teveel klaag. Wat ik heel moeilijk vind, is wanneer je bespreekt met iemand wat zijn /haar gedrag/opmerking etc. met je doet en dat de ander dat dan bagatelliseert, negeert etc. Dan blijf ik daarna zelf een beetje hangen in geklaag, ipv te accepteren dat het is zoals het is en dat eindeloos bliiven praten erover niets helpt en alleen maar zorgt voor meer negativiteit. Dat is echt een leerpunt. Jouw tips helpen om dat weer even scherper te zien. Dus dank weer ☺️
Merci voor je fijne reactie Gerda! Moppersmurf...heel herkenbaar, ik heb aanleg voor zeursmurf. Maar we leren iedere dag.