Fixed Mindset en Growth Mindset 

Mindset staat voor je overtuiging over jouw intelligentie en kwaliteiten. Jouw mindset beïnvloedt je gevoelens, gedachten en gedrag. De grondlegger van deze theorie is Carol Dweck. Zij onderscheidt:

Fixed (vaste) Mindset: iemand gaat er vanuit dat zijn kwaliteiten en intelligentie vaststaan. Leren en het aangaan van uitdagingen, net als het omgaan met kritiek wordt lastig gevonden. Wat moet je immers met kritiek wanneer je denkt dat het niet anders kan?

Growth (groeiende) Mindset: iemand gaat ervan uit dat hij zijn kwaliteiten en intelligentie kan ontwikkelen. Je groeit door oefenen, doorzetten en nieuwe dingen uitproberen en leren. (Bron: wij-leren.nl )

Kleine kinderen willen alles ontdekken

Je wordt geboren met een growth mindset, kinderen zijn hartstikke leergierig. Bij sommige mensen gaat dit nooit over, terwijl de ander zijn mindset zo snel mogelijk (onbewust) fixeert. Het schijnt dat hoe ouder je wordt des te vaster je mindset kan worden, maar ook dat is algemeen. Er bestaan wel degelijk krasse nieuwsgierige knarren, omaatjes die steeds een nieuwe cursus kiezen en op hun 80ste een muziekinstrument leren bespelen. En wat dacht je van die kruiswoordpuzzels – ook die houden de geest jong.

Je kunt je mindset veranderen als je dat wilt

Bewustwording is de eerste stap en die kun je mooi afvinken want je bent niet meer onwetend. Je weet nu wie je bent en hoe jij denkt over jezelf en je capaciteiten. Als je wilt kun je jezelf verder ontwikkelen en groeien, als je niet wilt gebeurt er niks. In de periode van mijn burn-out en daarna dacht ik dat mijn leven nooit meer zou veranderen. Alles stond vast en dat was niet hoopgevend. Mijn mindset leek bevroren, maar gelukkig was dit tijdelijk. Inmiddels weet ik al een poosje dat mijn mindset van een wilde soort is, hij wenst te groeien als een dolle.

Hier volgen 4 voorbeelden van nieuwe dingen doen – van een simpele stap tot reuze spannend

1. Zelf een brood snijden in de brood snijmachine

Ja klinkt dat even spectaculair! Maar vergis je niet, het kan. Ik wist niet eens dat dit mogelijk was, totdat ik achter in de Aldi stond bij de broodafdeling. Las ik dat goed? Zelf je brood laten snijden? Voorzichtig speurde ik om mij heen, niemand te zien. Lekker rustig en eigenlijk een perfect moment voor een persoonlijk experiment. De verpakte broden waren op, maar er lag een prachtig speltbrood naar mij te glimlachen. Vooruit met de geit en na twee maal de uitleg te hebben gelezen ging ik aan de slag. Klep open, brood neerleggen op de juiste plaats (zie de pijl) en de klep weer dicht voor de vingertjes. Een knop kiezen voor de juiste snijdikte (joepie wat een luxe, dikke plakken vers brood) en daar werd voor mijn ogen mijn brood gesneden. De uitleg voor het inpakken bleek helaas minimaal: pak je brood vast, leg het op de plank en schuif er een zak omheen… Ik deed dat iets te ruim en mijn brood veranderde in een interessante zak puzzelstukken. Maar wat maakte dat uit? Het was mijn eerste keer immers en toen ik de kassière wees op mijn inpakkunsten, durfde ze pas in de lach te schieten. “Voor alles is een eerste keer,” sprak ze wijs. Ik heb zelden zulk lekker brood gegeten en ik was trots op mijn actie. Ook heb ik nu extra respect voor de bakkers en de mensen op de broodafdeling.

2. Wel of niet naar een markt gaan en intuïtief ja zeggen

Ik ben zo iemand die pas op het laatste moment wil beslissen of ik ergens zin in heb. Zo sprong ik pas vlak voor de start in mijn auto naar een gezellige Middeleeuwse markt bij mij in de buurt. Er waren genoeg redenen om niet te gaan: Geen zin, in mijn eentje zonder kinderen is er niets aan, wat moet ik daar alleen? Gelukkig klonk er ook een stemmetje van mijn intuïtie: Ga gewoon, het is lekker dichtbij en je bent zo weer thuis als het niets voor je is. Daar liep ik dus, lekker op tijd en ik hoefde met niemand rekening te houden. Zo stuitte ik op een instrumentenmaker en we raakten in gesprek. Ik vroeg hem van alles over het snaarinstrument dat hij repareerde. Het bleek een Zweedse sleutelviool / harp te zijn. Nog nooit van gehoord en niet eerder gezien. Een houten instrument, lijkend op een viool, maar met houten ‘sleutels’ (pinnetjes) die je kon indrukken zodat je verschillende tonen kreeg. Het geluid was magnifiek, net als het ontwerp en het idee erachter. Weer wat geleerd! Na genoten te hebben van het volksdansen en live muziek toog ik naar een geweldig kraampje van de plaatselijke heks. Je kon bij haar een geluksbuideltje samenstellen met kruiden en een edelsteen. Ik twijfelde tussen kruiden om je spiritualiteit te ontwikkelen en een kruidenmengsel om beter te aarden. Toen ik mijn twijfel uitsprak kreeg ik direct een mooie oefening om te aarden, die ze samen met mij uitvoerde. Met behulp van de pendeltechniek (interessant) koos ik de edelsteen die bij mij paste en dat was de sodaliet (deze vermindert onrust en bevordert zelfacceptatie. Sodaliet helpt om je waarheid te uiten en meer te varen op je intuitie…) Kortom: Alles kwam samen en ik huppelde gelukkig naar mijn auto. Op de parkeerplaats ontdekte ik een Chevrolet Corvette Stingray – mijn lievelings sportwagen! Mijn dag kon niet meer stuk, ik had niets van dit alles willen missen.

3. Eet eens iets van een menu dat je niet kent

Mijn zoon had zin in spareribs en ik niet. We waren voor de verandering eens met zijn tweeën en hij mocht uitkiezen wat we gingen eten, met als voorwaarde dat het wel thuis bezorgd kon worden. Ik vind dat zo heerlijk luxe, een van de weinige dingen die ik mezelf zo nu en dan gun. Zoon wenste spareribs en ik sputterde tegen. Botten, kluiven, daar houd ik niet van. Maar meneer was onvermurwbaar… Toen dacht ik, waarom ook niet - ik doe mee. Dankzij mijn vegetarische opvoeding - ik at geen vlees tot ik op mezelf ging wonen - had ik niet veel ervaring met het eten van vlees. Mijn liefdes wisten meestal wel de naam of betekenis van zaken op het menu, maar ik ben nooit een grote vleeseter geworden en ik houd niet van botten in beeld. Die dag zette ik me daar overheen en we hebben samen zitten smullen. Het was een nieuwe ervaring, zoon was super blij en ik had iets nieuws geprobeerd. Mijn bottenvrees viel achteraf best mee en ik vond het verrassend lekker. Niet dat ik verwacht dat ik het vaak zal eten, maar ik weet nu wel wat het is. Weer een ervaring rijker.

4. Doe eens gek en durf mee te doen aan een wedstrijd

Van de zomer had ik op Instagram een schrijfwedstrijd voorbij zien komen, maar ik was druk met het creëren van deze website. Uitgerekend vorige week kwam ineens de advertentie weer voorbij. De sluitingsdatum was vrijdag 17 september dus ik was op tijd… Nog in de adrenalinerush van het publiceren hier, dacht ik: Waarom ook niet? Ik doe het gewoon. Het thema was inspirerend (het paradijs – uitgesteld geluk) en het verhaal mocht maximaal 2500 woorden zijn. Dat moest makkelijk lukken, want een kort verhaal is 1000 woorden minder. Na wat nachtelijk associëren op het thema, schreef ik het verhaal op donderdag in 6 uur tijd, inclusief redigeren. Ik was zelfs over de 2500 woorden gegaan en moest schrappen en bijschaven. Mijn vorige ik had misschien gedacht om mee te doen, maar had het niet doorgezet. Mijn nieuwe ik heeft het direct ingeleverd, veilig een dag voor de sluiting. Ja, het was een klus, maar het levert zoveel op. Sowieso een nieuw verhaal dat ik hier kan publiceren als het niet zou winnen. Wint het dan wordt het op een ander platform gepubliceerd en verwerkt in een theaterstuk. Dat zou toch helemaal geweldig zijn?! Ik ben best trots op mezelf ongeacht de uitkomst.

Nieuwe dingen doen en leren, het verandert je kijk op de dingen en het leven. Wees dapper en probeer het uit, de beloning is groot. Je weet immers maar nooit. Succes!

@missnienox

Doe jij ook wel eens iets nieuws? Ik lees het graag.