Hier ben ik weer!

@Erik Jan Leusink

De kat krabt de krullen 

Perfect als ik ben met mijn glanzende vacht, parmantig loopje en riante spiermassa heb ik iets doms gepresteerd. Ik schaam me een beetje, al ziet niet iedereen mijn ramp. Pas als ik met mijn ogen rol en naar boven staar krijg je vrij zicht op mijn ravage. Mijn bijnaam was snuitje en juist dat onderdeel van mij is kapot. En ik heb het zelf gedaan.

Nagels, jeuk en een nieuwe hobby (+ een sportief kort kapsel)

Mijn baas ontdekte een paar vreemde korstjes in mijn hals en ik hield me van de domme. Buckie niet vechten, Buckie bange schijtlaars. Of ik misschien klem had gezeten met mijn harige harses in iets scherps? De baas kreeg geen hoogte van mijn activiteiten. Tot de jaarlijkse checkup voor de deur stond. Ja, je moet die dierendokters wel wat te doen geven. Je snapt het al, ik krabde mijn hals tot bloedens toe open.

@Paul Morley

Slag- of slachtveld

Ik zag er niet uit en brulde alsof ik naar de slachtbank ging. En het werd nog erger. In de wachtkamer ontdekte ik van die hondfiguren en toen ging ik pas echt door het lint. Gelukkig hield ik alles binnen, maar mijn haar stond recht overeind en ik blies en grauwde vanuit mijn mandje. Ze zouden spijt krijgen! Eenmaal binnen moest mijn schuilplek gedemonteerd inclusief leren handschoenen voor mijn klauwen. Niemand speelt met Buckie Starbucks, mijn boodschap kwam aan en de assistente keek best benauwd.

Jaarlijkse vaccinatie en een kuurtje tegen de ontsteking

Die vaccinatie daar merkte ik niks van. Ja ja, mijn hals was ontstoken en ik kreeg pillen mee (+ kneedbare camouflage klei om mij te foppen) en thuis werkte ik braaf mee. Nog bibberend van het traumatische dierenartsbezoek haalde ik snel een frisse neus. Ik besloot voor de lengte van het kuurtje (lekkere snoepjes trouwens) mijn hals links te laten liggen. Daarna krabde ik actief verder en opende de korst aan de andere kant. Eet smakelijk!

@Joenomias M. de Jong

Mijn achterpoten - dramatische doorzetters

Helaas werd mijn medisch trauma geactiveerd want de baas ging met me terug. Ik was nu nog feller, gemener en onvoorspelbaarder. Zelfs de baas deed een stapje achteruit. De spuit die de ergernis in mijn nek drie weken lang moest onderdrukken deed helemaal niks. We zijn nu twee weken verder en mijn hals en kinnebak zien eruit als een wild geplukte kip. 'Wild vlees,' roept de baas met buikpijn door mijn ellendige staat.

Telefonisch overleg over mijn automutilatie

Het is niet dat mijn huis stressvol is, ik ben gewoon een beetje bang (maar tegelijk een doorzetter - zie mijn krabkunsten). Ze noemen dat de aard van het beestje, al hang ik liever de held uit. De baas gaat telefonisch overleggen voordat ze me weer laat zien. Eerst wil ze een strategie horen (ik zag haar al kijken naar een sok-colletje, ik dacht het niet - die sloop ik eraf) en ook de arts concludeerde de laatste keer dat nacontrole voor mij te stressvol is. Understatement - ik ga nog liever samen met Mimi uit één bakje eten... Braak!

@Tim Mossholder

Waarom ik dit blog?

De baas werkt meer uren dan eerst en daarnaast hielp ze haar moeder met puinruimen in verband met verhuizingen en oude huizen die te koop staan en leeg moeten. Ik roep steeds dat ze teveel op haar bordje neemt, maar ze begrijpt me verkeerd. Nee, ik heb niet altijd honger en ja, ik wil zo vaak mogelijk naar buiten. Behalve als het regent. Of waait. Houd ik niet van.

Migraine zet de baas op non-actief

Migraine betekent voor de baas een terugkerend drama, voor mij is het een relaxte kans om extra veel op het voeteneind te snurken. Op een handdoek, dat dan weer wel. Toen ze hierdoor de laatste opruimklus in haar moeders huis met haar broers miste - net als de intocht van Sinterklaas vanuit het raam van moeders nieuwe appartement - zag ik haar sniffen. Waarom riep haar lichaam haar zo keihard terug? Een week daarvoor had ze ook al 3 dagen hoofdpijn op rechts. Mijn harige oren begrepen dat het altijd drie dagen duurt, geen uitzondering. Nooit. Wel altijd onverwacht, als een grote surprise.

@Kate Stone Mathestone

Kijk, mijn halsje ziet er iets beter uit!

Vanmorgen ontwaakte de baas uit haar migrainecoma en controleerde opgelucht mijn kinnebak. Ze zei dat het er iéts beter uitzag en ik spinde trots. Daarna heb ik flink de bloemetjes buiten gezet en mijn hals net zolang getrimd tot het opnieuw een bloedbad was. Niet trots op, maar ik kan het niet laten. Morgen gaat de baas bellen, alsof ze nog niet genoeg aan haar hoofd heeft. Nu voel ik me toch wel een beetje schuldig.

Als je alles en iedereen wilt fiksen heb je het zwaar - stop met fiksen

De baas wil graag helpen. Ze kan mensen en katten goed lezen, maar met mijn rode halsband kan ze niks. Heel wat katten versleten, maar deze aandoening/krabberij is nieuw. Ik ben immers haar schoonste kitten met glanzende vacht. Ik heb in tegenstelling tot bejaarde Mimi en Bud Spencer (mijn geweldige voorganger én vlooientheater op vier poten) nooit één vlo gehad. Waarom sloop ik dan mijn prachtige voorkomen? Ze kan mij niet fiksen en dat houdt haar wakker.

@Franscesco Ungaro

Goed is goed genoeg

Al maak je je zorgen om de mensen om je heen (en je lievelingskater), behalve de juiste stappen zetten kun je niet veel doen. Niemand heeft er iets aan als je iedereen helpt ten koste van jezelf. Als je het slecht trekt om iemand ongelukkig te zien en je wilt het probleem fiksen, zorg dan eerst voor jezelf. Iedereen is verantwoordelijk voor zijn geluk en ik ben daar best goed in eigenlijk. Behalve de vleespastei in mijn hals ben ik in gelukkige optima-forma! 

Wat maakt jou echt gelukkig?

'Vrij schrijven!' roept de baas en ze doet dat veel te weinig. Wel duizenden woorden voor haar werk, maar niet voor MissNienox. Jezelf opsplitsen is onmogelijk (al probeer ik het wel met mijn messcherpe klauwen). Eigenlijk ben ik ook wel een fiksertje. Ik regel graag mijn eten, de warmste plek op de fleecedeken en een perfecte aanvalstactiek op Mimi. Negatieve aandacht is ook aandacht en ik houd de baas lekker bezig met mijn kale kippennek. Ben benieuwd waar ze morgen mee komen, die handtastelijke witte jassen met hun nare geurtjes. Oh gelukkig, het is telefonisch, een pak van mijn kattenhart.

@Nora Hutton